Bozburun

Boztaşlar önümüzde
Boz taşlar önümüzde
Cebimizde yalnızlık var
Şu dümdüz büyüyen gecede
Tek dostumuz yakamozlar
Kimsesiz koylar ortasında
Her biri başka siyah bu dağların
Güneşi yolladık bütün renklerle
Oyuncağıyız artık alışkanlıkların
En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
İçim kıpır kıpır, deniz kıpırtısız
İçim kıpır kıpır, deniz kıpırtı...

Bizi işte Bülent Ortaçgil’in bu şarkısı düşürdü Bozburun yollarına.
Gördüğümüz güzellik şarkının da ötesindeydi...

Marmaris’e 45 km uzaklıkta, 30 yıl öncesine kadar bir balıkçı kasabası olan
kendi halinde, sakin, turisti az ve geçmişiyle barışık bakir bir yer.
Keskin virajlı dar bir dağ yolundan varıdık Bozburun’a (eylül 2004)
İşletmeler son derece mütevazı ve pansiyon sahipleri çok tatlı.
Kaldığımız odada yataktan doğrulmadan bile denizi görebiliyorduk.
Her yer badem ağacı ve begonvil dolu...
Evet belki biraz BOZ bir yer ama kafa dinlemek için son derece ideal.
Selimiye ve Söğüt de muhakkak görülmesi gereken yerler arasında
Kız kumu’na da oldukça yakın sayılır.